باز نیومدی...

عاشق و مجنونت شدم، نخونده مهمونت شدم، کلی پریشونت شدم، اما بازم نیومدی قهوه نجونت شدم، شمع تو شمعدونم شدم، خاک تو گلدونت شدم، اما بازم نیومدی برف زمستونت شدم، رسوا و حیرونت شدم، چک چک ناودونت شدم، اما بازم نیومدی آفتاب و بارونت شدم، اشک های غلتونت شدم، عطر گل آبدونت شدم، اما بازم نیومدی ماه تو ایونت شدم، خراب و ویرونت شدم، گل گلستونت شدم، اما بازم نیومدی سه ماه تابستونت شدم، الوند و کارونت شدم، دشتای ایرونت شدم، اما بازم نیومدی دنا و هامونت شدم، نزدیک تر از جونت شدم، رگت شدم خونت شدم، اما بازم نیومدی خادم و دربونت شدم، اسیر زندونت شدم، گلاب کاشونت شدم، اما بازم نیومدی یه جوری مدیونت شدم، سنگ خیابونت شدم، راهی میدونت شدم، اما بازم نیومدی تو سختی آسونت شدم، تو دردا درمونت شدم، ناجی پنهونت شدم، اما بازم نیومدی لباس و سامونت شدم، سارق ایمونت شدم، چشمای گریونت شدم، اما بازم نیومدی لبای خندونت شدم، گشنه شدی، نونت شدم، آب فراوونت شدم، اما بازم نیومدی همیشه ممنونت شدم، من نی چوپونت شدم، آب تو بیابونت شدم، اما بازم نیومدی شعرای ارزونت شدم، عمری غزل خونت شدم، تسلیم قانونت شدم، اما بازم نیومدی کشته مژگونت شدم، هلاک چشمونت شدم، 
                                 رفتم و قربونت شدم،              

بازم نیومدی..... 
مریم حیدرزاده